สองเดือนเป็นอย่างน้อยก่อนวันคริสต์มาส เจนนี่ วัย 9 ขวบ บอกพ่อและฉันว่า "หนูอยากได้จักรยานใหม่ค่ะ"
ขณะที่วันคริสต์มาสใกล้เข้ามา ความอยากได้รถจักรยานของเจนนี่ดูเหมือนจะจางลง หรือไม่เราก็คิดไปเอง ฉันจึงซื้อตุ๊กตาบาร์บี้ รุ่นที่กำลังเป็นที่นิยมล่าสุดกับบ้านตุ๊กตาเตรียมไว้ให้เป็นของขวัญวันคริสมาสต์ แต่แล้วเราก็พบกับความแปลกใจมากที่ วันที่ 23 ธันวาคม เจนนี่พูดว่า
"หนูอยากได้รถจักรยานมากกว่าอะไรทั้งหมด..."
... โอ้ มันสายเกินไปแล้ว มีเรื่องจุกจิกมากมายต้องจัดการ ทั้งเตรียมอาหาร เตรียมสถานที่จัดฉลองวันคริสต์มาส แล้วจะต้องมาหาซื้อของขวัญในนาทีสุดท้าย เราไม่มีเวลาจะไปเลือก "จักรยานที่เหมาะสม" สำหรับลูกสาวตัวน้อยๆ ของเรา
ดังนั้นเวลาสามทุ่มของคืนวันคริสต์มาสอีฟ พ่อกับฉันจึงต้องมาปรึกษากัน ตอนนั้นเจนนี่ และจิมมี่ น้องชายวัย 6 ขวบนอนสบายอยู่บนเตียงเรียบร้อยแล้ว ขณะนี้เราคิดเพียงเรื่องจักรยาน ความรู้สึกผิด และการเป็นพ่อแม่ที่ทำให้ลูกผิดหวัง
"ถ้าผมปั้นจักรยานเล็กๆ ด้วยดินน้ำมัน และเขียนโน้ตติดไว้ว่า แกสามารถเอาดินน้ำมันจำลองมาแลกเป็นจักรยานจริงๆ ได้ล่ะ"
พ่อถามฉัน และให้เหตุผลว่าจักรยานเป็นของราคาแพง และเจนนี่ก็โตมากพอ ที่จะเลือกจักรยานที่แกอยากได้ด้วยตัวเอง ดังนั้นพ่อจึงใช้เวลาสี่ชั่วโมงต่อมา ปั้นดินน้ำมันเป็นจักรยานจำลองด้วยความยากลำบาก
เช้าวันคริสต์มาส เราตื่นเต้นมากที่จะให้เจนนี่เปิดห่อรูปหัวใจเล็กๆ ที่มีจักรยานดินน้ำมันสีขาวแดงและกระดาษโน้ตอยู่ข้างใน
เจนนี่เปิดห่อของขวัญออกและอ่านโน้ตที่เขียนไว้ แล้วพูดขึ้นมาว่า "นี่แปลว่าหนูต้องแลกจักรยานคันนี้ที่คุณพ่อทำให้หนูกับจักรยานจริงๆ หรอคะ"
ด้วยความยินดี ฉันตอบว่า "ใช่จ๊ะ"
เจนนี่น้ำตาคลอเมื่อแกตอบว่า "หนูคงแลกจักรยานแสนสวยที่พ่อทำให้หนูคันนี้ไม่ได้หรอกค่ะ หนูอยากเก็บมันไว้มากกว่าจะอยากได้คันจริง"
ในตอนนั้นเราแทบจะพลิกแผ่นดินเพื่อซื้อจักรยานทุกคันบนดาวดวงนี้ให้แก
Merry Christmas 2010