เมียผม เธอไม่ได้ทำงาน

สามีบ่นกับนักจิตวิทยาสำหรับความรู้สึกเหนื่อย ... เหนื่อยและเหนื่อย .... เค้ารู้สึกว่าไม่ยุติธรรมที่เค้าต้องมาทำงานคนเดียวเลี้ยงครอบครัว หาเงินเลี้ยงลูกและภรรยา เค้าคิดว่าภรรยาของเขาแย่มากที่ 'ไม่ทำงาน'

ต่อไปนี้เป็นคำถามและคำตอบระหว่างสามี และนักจิตวิทยา

นักจิตวิทยา: ตอนนี้คุณทำงานอาชีพอะไร?
สามี: ผมทำงานเป็นผู้ตรวจสอบบัญชีในธนาคาร

นักจิตวิทยา: ภรรยาของคุณ?
สามี: เธอไม่ทำงาน เธอเป็นแค่แม่บ้าน

นักจิตวิทยา: ใครทำอาหารเช้าสำหรับครอบครัวของคุณในตอนเช้า?
สามี: ภรรยาของผมเพราะเธอไม่ได้ทำงาน

นักจิตวิทยา: เวลากี่โมงที่ภรรยาของคุณตื่นขึ้นมาสำหรับทำอาหารเช้า?
สามี: เธอตื่นประมาณ ตี5 เพราะเธอต้องทำความสะอาดบ้านก่อนที่จะทำอาหารเช้า

นักจิตวิทยา: ใครพาลูกๆของคุณไปโรงเรียน?
สามี: ภรรยาของผมเป็นคนพาลูกๆไปโรงเรียนเพราะเธอไม่ได้ทำงาน

นักจิตวิทยา: หลังจากพาเด็กๆไปโรงเรียนเธอก็ไม่ได้ทำอะไรแล้วใช่มั้ย?
สามี: เธอเดินไปจ่ายตลาดแล้วก็กลับบ้านเพื่อทำอาหารและทำความสะอาดบ้าน ซักผ้า รีดผ้า คุณก็ทราบว่าเธอไม่ได้ไปทำงาน

นักจิตวิทยา: ตอนเย็นหลังจากที่คุณกลับจากออฟฟิต เมื่อมาถึงบ้านคุณทำอะไรบ้าง ?
สามี: ไม่ได้ทำอะไร เพราะว่าผมเหนื่อยเนื่องจากต้องทำงานตลอดทั้งวันในที่ทำงาน

นักจิตวิทยา: แล้วภรรยาของคุณทำอะไรล่ะ?
สามี: เธอเตรียมอาหารให้ผมและลูกๆ และล้างจาน ล้างครัว ทำความสะอาดบ้าน พาเด็กๆอาบน้ำ แล้วพาลูกๆเข้านอน เธอเล่านิทานจนลูกๆหลับ เสร็จแล้วเธอก็ไปเตรียมเสื้อผ้าให้ผมและลูกๆ มาแขวนเตรียมไว้สำหรับวันพรุ่งนี้

นักจิตวิทยา: เธอเข้านอนกี่โมง
สามี: ผมไม่ทราบผมหลับก่อนประมาณ 5 ทุ่ม ในขณะที่เธอยังทำงานบ้านอยู่

นักจิตวิทยา: จากเรื่องที่เราคุยกันคุณยังคิดว่าเธอไม่ได้ทำงานอีกมั๊ย?

นักจิตวิทยา: กิจวัตรประจำวันของภรรยาของคุณเริ่มตั้งแต่เช้าตรู่ถึงดึกดื่นในเวลากลางคืน นี่หรือที่คุณเรียกว่า 'ไม่ทำงาน'?!

นักจิตวิทยา: ใช่เป็นแม่บ้านไม่จำเป็นต้องมีใบรับรองการศึกษา ไม่ต้องทำงานในตำแหน่งสูง แต่หน้าที่ ของพวกเขาเป็นสิ่งที่สำคัญมาก!

นักจิตวิทยา: คุณควรขอบคุณภรรยาของคุณ เพราะการเสียสละของเขา คุณต้องระลึกไว้เสมอว่า เราต้องเข้าใจและชื่นชมบทบาท ของกันและกัน การทำความเข้าใจและเห็นคุณค่า ซึ่งกันและกัน นั่นจะทำให้คุณอยู่ร่วมกันมีความสุข