เรื่องที่1
หนูตัวหนึ่งตกลงไปในถังข้าวสาร แต่สิ่งที่ไม่คาดคิด ก็คือมันดีใจมาก มันคิดว่ามันโชคดี มันจึงกินข้าวสารนั้นอย่างอิ่มหมีพีมัน กินแล้วก็นอน นอนแล้วก็กิน เป็นอยู่อย่างนี้หลายวัน
วันแห่งความสุขมักผ่านไป
อย่างรวดเร็วเสมอ วันหนึ่งตอนที่มันกิน จนเห็นพื้นของถังข้าวสาร มันฉุกใจคิด แต่ข้าวสารในถัง ก็เป็นสิ่งที่ยั่วยวนเหลือเกิน มันกินจนข้าวสารในถังหมดไป ถึงตอนนี้มันถึงรู้ว่า การปีนออกจากถังเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อีกต่อไป
@ การใช้ชีวิตของเราดูเหมือนปกติธรรมดาแต่แท้ที่จริงแล้ว มันเต็มไปด้วยกับดักและหลุม พลางที่แสนอันตราย
—-----------------/////----------
เรื่องที่2
ภรรยากำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว สามีคอยกำกับอยู่ข้างๆ
“คนเบาๆ ช้าๆหน่อย ระวังหน่อยสิ ไฟแรงไป เร็วๆ รีบพลิกปลาได้แล้ว ตักออกมาสิ น้ำมันเยอะไปนะ คีบเต้าหู้วางให้ตรงๆสิ! ”
“นี่คุณ” ภรรยาทนไม่ไหว “ฉันทำกับข้าวเป็น พูดอยู่ได้”
“ที่รัก ผมรู้ว่าคุณทำเป็น” ผู้เป็นสามีบอกออกไป “ผมเพียงอยากให้คุณรู้ว่า เวลาที่ผมขับรถแล้วคุณคอยบอกให้ผมเบรก ให้ผมเร็ว ให้ผมระวัง ให้ผมแซงนะ ผมรู้สึกยังไง”
@ การเรียนรู้ที่จะเข้าใจคนอื่นนั้นไม่ใช่เรื่องยาก เพียงแค่คุณยินดียืนอยู่ในจุดยืนของฝ่ายตรงข้ามก็แค่นั้นเอง
---------------------------/////------
เรื่องที่3
วันที่1 กระต่ายออกไปตกปลา กลับมาตัวเปล่าไม่ได้ปลากลับมาเลย
วันที่2 กระต่ายไปตกปลาอีก แต่ก็กลับมาตัวเปล่าเหมือน
เมื่อวาน วันที่3 เมื่อกระต่ายไปถึงบ่อปลา ปลาตัวหนึ่งก็กระโดดขึ้นจากน้ำและตะโกนพูดขึ้นว่า “ถ้านายยังเอาแครอทมาเป็นเหยื่ออีก ฉันจะกระโดด ขึ้นจากน้ำมาตบแกให้ตาย
เลยเชียว”
@ คุณให้ในสิ่งที่คุณชอบแก่คนอื่น แต่มันไม่ใช่สิ่งที่ฝ่ายตรงข้ามต้องการ อุทิศให้ในแบบโลกของคุณ มันไม่มีค่า
----------------////------------
เรื่องที่ 4
มีเสืออยู่สองตัว ตัวหนึ่งอยู่ในกรง อีกตัวหนึ่งอยู่ในป่่า มันต่างคิดว่าที่ๆมันอยู่นั้นไม่น่าอยู่เลย ต่างก็อิจฉา การดำเนินชีวิตของซึ่งกัน วันหนึ่ง พวกมันจึงแลกที่อยู่กัน ต่างก็มีความสุขกับสภาพ
แวดล้อมใหม่
ต่อมาไม่นาน เสือทั้งสองตัวก็ตาย ตัวหนึ่งอดตายอยู่ในป่า อีกตัวหนึ่งตายเพราะซึมเศร้าอยู่ในกรง
@ บางครั้ง เราไม่ถนอมวาสนาที่เรา
กำลังได้รับอยู่ แต่เรามักอิจฉาในวาสนา
ของคนอื่น แท้จริงแล้ว สิ่งที่คุณมีนั่นแหละคือสิ่งที่ คนอื่นอิจฉา
------------------////-----------
เรื่องที่ 5
ปีหนึ่งในมหาวิทยาลัย เด็กสาวนางหนึ่งซึ่งหน้าตาก็ไม่ได้สวยอะไรมาก เธอสมัครเป็นดาวคณะ ตอนที่เธอออกมาแนะนำตัวต่อหน้าเพื่อนนิสิต เธอบอกว่า
“หากเพื่อนๆเลือกฉัน อีกสิบปีข้างหน้า เพื่อนๆสามารถอวดกับลูกๆ
และสามีได้ว่า ในปีที่แม่เรียนอยู่ แม่สวยกว่าดาวของคณะ”
เมื่อถึงเวลาเลือกดาวคณะ ปรากฏว่าเธอชนะ
@ การจะพูดให้คนอื่นยอมรับ
คุณ ไม่ต้องบอก ในความพิเศษและโดดเด่น
ของคุณ แต่จงทำให้ คนอื่นรู้สึกว่าเพราะคุณ พวกเขาจึงมีความพิเศษและโดดเด่นขึ้น
--------------//------------------
เรื่องที่6
ในงานเลี้ยงแห่งหนึ่ง มาร์ก ทเวนนั่งอยู่ตรงข้ามกับผู้หญิงคนหนึ่ง เขาพูดไปตาม มารยาทว่า
“คุณสวยจริงๆครับ”
ผู้หญิงคนนั้นกลับไม่รับน้ำใจ ไม่แม้แต่จะกล่าวคำว่าขอบคุณ เธอพูดออกไปอย่างยโสว่า “น่าเสียใจ ฉันไม่อาจ ชมว่าคุณหล่อเหมือนที่คุณ ชมว่าฉันสวยได้!”
มาร์ก ทเวน พูดออกไปอย่างสุภาพว่า “ไม่เป็นไรครับ แต่คุณควรฝืนใจฝึกพูดโกหกเหมือนผมบ้างก็ได้นะครับ”
ผู้หญิงคนนั้นรู้สึกอับอายจนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมอง
@ เมื่อคุณโยนหินออกไปข้าง
หน้า คนที่จะสดุด มันล้ม ไม่เป็นท่าก็คือตัวคุณนั่นเอง
อ่านเล่นๆ...เพลินๆ แต่ให้ข้อคิดดีนะ
