หน้าเว็บ

วันพฤหัสบดีที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

ยิ้ม กล่าวขอบคุณ แล้วลงมือทำ


หลายวันก่อน ได้อ่านบทสัมภาษณ์ ฐิตินาถ ณ พัทลุง เธอบอกว่า "สุดท้ายเราก็พบว่า เสียอะไรเสียได้นะ แต่อย่าเสียศรัทธาในตัวเอง"  คุณฐิตินาถ เป็นอีกคนหนึ่งในโลกนี้ที่ผ่านช่วงเวลาแห่งการเผชิญหน้ากับตัวตนของเธอเอง และรู้จักตัวเองในแต่ละช่วงวัยตามวิถีทางของเธอ

อ่านแล้ว ก็อยากบันทึกข้อเขียนดีๆ แบบนี้ไว้และแชร์ให้คนที่ไม่มีโอกาสอ่าน ได้อ่านกัน ก็เลยย่อย และย่อ บทสัมภาษณ์มาให้ผู้อ่านบล็อกนี้ ได้อ่านกันนะจ๊ะ  ขออภัย ถ้ายาวไปหน่อย แต่อ่านให้จบนะ เห็นใจคนพิมพ์นะ นะ (^_^)

"อะไรก็ตามที่ใจเราไปยึดไว้ หรืออยากให้มี อยากให้เป็นอย่างใจ ความทุกข์มันก็เกิด  ถ้าไม่อยากให้ความทุกข์เกิด ก็ต้องปล่อยใจที่ไปยึดสิ่งนั้นเสีย พอเราปล่อย ใจของเราก็จะยกระดับขึ้นมา แล้วเราก็จะจัดการกับปัญหาได้ ...

"มันเหมือนกับว่า ตัวของปัญหา มันขึ้นอยู่กับว่า ตอนนั้นใจของเรามันใหญ่แค่ไหน  บางทีปัญหาไม่ได้ใหญ่ แต่อยู่ที่ว่าเราทำตัวเราให้เล็กหรือเปล่า  ถ้าเมื่อไหร่เราทำตัวเล็ก แล้วไปเผชิญหน้ากับปัญหาตัวต่อตัว  ปัญหามันจะดูใหญ่มาก หน้าที่ของเราคือ ถอยออกมา แล้วไปพัฒนาตัวเองในด้านอื่นๆ แล้วเราก็จะกลับไปจัดการทุกเรื่องได้ง่ายขึ้น ...

"เราอยากมีความเชื่อว่า ทุกอย่างเกิดขึ้นเพื่อส่งเราไปสู่จุดที่ดีที่สุดเสมอ  พอเราเชื่อแบบนั้นปุ๊บ ระบบประสาทในตัวเราทั้งหมด ก็จะมองหาสิ่งที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้น  เช่น ควบคุมจิตใจของตนเองได้ พัฒนาจิตใจของตัวเอง ... หลักการสำหรับคนที่อยากฝึกฝน มีขั้นตอนง่ายมากคือ เกิดอะไรขึ้นปุ๊บ หนึ่ง ยิ้มก่อน ยิ้มด้วยความรู้ว่าเรารับผิดชอบกับสถานการณ์นี้ได้ อย่างน้อยที่สุดก็รับผิดชอบกับความรู้สึกของตัวเอง  คนเรามักจะชอบบอกว่า ถ้าผ่านตรงจุดนี้ไปแล้วเราจะยิ้มกับมัน  จะรอทำไม? ก็ยิ้มเลยสิ  เพราะว่าตอนที่มีเรื่อง เราต้องการการยิ้มมากที่สุด เพื่อให้สารเคมีด้านดีของเราหลั่ง

"หนึ่งยิ้มเสร็จ  สอง ขอบคุณ เพราะว่า วันๆ หนึ่ง เรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิตของเรา มันจะทำให้ชีวิตเราเติบโตขึ้น  ถ้าคุณลองถามตัวเองดู การพัฒนาบางอย่างในชีวิตเกิดขึ้นตอนที่ชีวิตมีวิกฤตทั้งนั้นเลย  สิ่งที่เป็นปัญหาในชีวิตมันทำให้เราต้องพัฒนาแบบก้าวกระโดด แล้วยกระดับชีวิตเราขึ้นไป

"พอยิ้ม และขอบคุณแล้ว  สาม ลงมือทำบางอย่างด้านความรัก   ยกตัวอย่างเช่น ถ้าไม่รู้ว่าจะทำอะไร ลองไปทำสิ่งที่เป็นประโยชน์กับคนอื่น เราเชื่อว่าหัวใจสำคัญของชีวิตมนุษย์ ก็คือจะต้องเห็นการทำประโยชน์ในชีวิตที่ใหญ่กว่าตัวเอง  เช่น เราเชื่อว่าเกิดมาเพื่อรับใช้แผ่นดินไทย ดังนั้น ไม่ว่าเราจะทำโครงการอะไรขึ้นมา เราจะส่งมอบต่อให้กับแผ่นดิน เพื่อนให้คนในแผ่นดินรู้ว่า ถ้าคุณไม่มีราก ถ้าคุณไม่ศรัทธาในแผ่นดินไทย หรือ ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ คุณจะกลายเป็นเหมือนคนรับใช้ที่มาจากต่างด้าว ถ้าเมื่อไหร่คุณสิ้นชาติ คุณก็ไม่มีแผ่นดิน ลูกหลานคุณต้องไปเป็นคนรับใช้ที่อยู่ตามบ้าน คุณจะมีความสุขได้อย่างไร  เราเชื่อเสมอว่า มนุษย์ต้องการสิ่งยึดเหนี่ยว เพราะว่าเราไม่ได้แข็งแรง เราต้องการศาสนาที่ทำให้เรามีศรัทธาเชื่อว่าเรามีชีวิตอยู่ ไม่ว่าศาสนาพุทธ คริสต์ อิสลาม เรามีชีวิตอยู่เพื่อบางสิ่งบางอย่างที่อยู่เหนือกว่าตัวเราเอง ลองคิดว่า ถ้าคนคนหนึ่งคิดแค่ กิน อยู่ สนุก สืบพันธุ์ มันจะเกิดอะไรขึ้น --- ฐิตินาถ ณ พัทลุง

จบแล้วจ้า

คำคมวันนี้
You don't need someone to complete you., You only need someone to accept you completely.
เราไม่ได้ต้องการ ใครสักคน ที่มาเติมเต็มชีวิต แต่ เราเพียงแค่...ต้องการ...ใครสักคน?!? ที่ยอมรับเราได้ทุกอย่าง