แสงเทียน ณ แดนสนธยา

"ความมืดแห่งใจ 

จางหายได้ด้วยแสงแห่งกรรมดี"

หนังสือ แสงเทียน ณ แดนสนธยา โดย ครูเหมียว  บทประพันธ์ของผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่งที่เรียกตัวเองว่า "ครูเหมียว"  ครูเหมียวเป็นเพื่อนรุ่นพี่ของดิฉันเองค่ะ ไม่ได้เจอกันนานมากแล้ว พอถามเพื่อนๆ ที่ติดต่อกับครูเหมียว ก็ทราบแต่ว่าครูเหมียวอยู่ในคุก!!!

โอ้! อ้อ! อ๋อ! ครูเหมียวสอนหนังสืออยู่ในคุก ไม่ใช่ติดคุก :P  .... แหม ตอนได้ยินครั้งแรกว่าครูเหมียวอยู่ในคุก ก็ตกใจเหมือนกัน ยังคิดอยู่เลยว่าไม่น่าเป็นไปได้ เพราะครูเหมียวเป็นครูทั้งตัวและจิตวิญญาณ ครูเหมียวทำงานอาสาสมัครโดยนำความรู้ทางไซแอนโทโลยีมาประยุกต์ใช้ เพื่อช่วยเหลือผู้คนต่างๆ ทุกครั้งที่มีโอกาส ไม่ว่าจะได้ตังหรือไม่ได้ตังครูเหมียวก็ไม่เคยปฏิเสธที่จะช่วยเหลือ

ครูเหมียวทำงานอยู่ในสมาคมส่งเสริมเทคโนโลยีเพื่อการศึกษา ค่ะ เป็นสมาคมฯ ที่ไม่แสวงหากำไร  โดยครูเหมียวจะดูแลในส่วนของ "โครงการสู่ชีวิตใหม่" ซึ่งเป็นโครงการที่ได้รับอนุญาตจากองค์กร คริมินอน อินเตอร์เนชั่นแนล  (www.criminon.org) โดยให้การอบรมโปรแกรมทักษะชีวิต ๓ ขั้นตอนในเรือนจำและทัณฑสถาน

หนังสือ แสงเทียน ณ แดนสนธยา เล่มนี้ ครูเหมียวได้เขียนเล่าเรื่องราวของเธอที่ได้ทำงานในคุก ที่ผ่านทั้งรอยยิ้มและน้ำตา มีเรื่องราวในแง่มุมต่างๆ ที่คนทั่วไปอย่างเราๆ ท่านๆ ที่อยู่นอก "กำแพงสูง" ไม่เคยได้รู้มาก่อน ดิฉันได้เรียนรู้ปรัชญาชีวิตหลายๆ อย่างจากการอ่านหนังสือเล่มนี้ ได้เห็นอีกมุมหนึ่งของผู้ที่อยู่ในเรือนจำ ได้เห็นถึงประโยชน์ว่าทำไมเรือนจำจึงต้องมีการฝึกอาชีพ ทำไมจึงต้องมีการเรียนการสอน และทำไมจึงควรให้ผู้ต้องขังทุกคนได้มีโอกาสอบรมในหลักสูตร "โครงการสู่ชีวิตใหม่"

เรากำลังพยายามคืนคนดีกลับสู่สังคม "โครงการสู่ชีวิตใหม่" จากสมาคมส่งเสริมเทคโนโลยีเพื่อการศึกษา คือคำตอบนั้น

ดาวโหลดหนังสือได้ที่นี่ ==> แสงเทียน ณ แดนสนธยา <==

เรื่องจริงของความรักและชีวิต... นิยามรักและความจริงแห่งชีวิต

1. การรักและไม่ได้รับรักตอบ เป็นทุกข์ แต่สิ่งที่ทุกข์ยิ่งกว่า คือการรักใครสักคน แต่ไม่มีความกล้าพอที่จะบอกให้คนคนนั้นรู้ และต้องมาเสียใจภายหลัง

2. ความรักคือความรู้สึกที่คุณยังห่วงใยใครสักคนอยู่ แม้จะแยกความรู้สึก ความลุ่มหลง และความสัมพันธ์แบบรักใคร่ออกไปแล้ว

3. สิ่งที่น่าเศร้าในชีวิต คือการพบคนที่มีความหมายอย่างมากสำหรับเรา แต่มาค้นพบภายหลังว่าเราไม่ได้ถูกกำหนดมาเพื่อสิ่งนั้น และจะต้องปล่อยให้ผ่านพ้นไป

4. เมื่อประตูแห่งความสุขปิดลง ประตูแห่งความสุขบานอื่นก็จะเปิดขึ้น แต่เราก็มัวแต่มองประตูที่ปิดลงไปแล้วเนิ่นนาน จนกระทั่งเรามองไม่เห็นประตูแห่งความสุขบานอื่น ที่เปิดไว้รอ

5. เพื่อนที่ดีที่สุดคือคนที่คุณสามารถนั่งอยู่ริมระเบียงด้วยกันโดยไม่พูดอะไรกันสักคำ แต่สามารถเดินจากไปด้วยความรู้สึกเหมือนได้คุยกันอย่างประทับใจที่สุด

6. เป็นความจริงที่เราไม่สามารถรู้เลยว่าเรามีอะไรอยู่จนกว่าเราจะสูญเสียมันไป... แต่ก็จริงอีกเช่นกันที่เราไม่รู้ว่าเราพลาดอะไรไปบ้างจนกระทั่งผลของสิ่งนั้นเข้ามาหาเรา

7. การมอบความรักทั้งหมดให้ใครสักคน ไม่ได้เป็นหลักประกันว่าเขาจะรักเราตอบ อย่าหวังที่จะได้รักตอบ แต่จงรอให้มันงอกงามขึ้นในหัวใจเขา แต่ถ้ามันไม่ได้เป็นเช่นนั้น ก็ให้พอใจว่าอย่างน้อยมันก็ได้งอกงามขึ้นในใจของเราเอง

8. มีสิ่งที่คุณต้องการจะได้ยิน แต่คุณจะไม่ได้ยินมันจากปากของคนที่คุณอยากได้ยิน แต่อย่าทำตัวเป็นคนหูหนวกโดยไม่รับฟังสิ่งนั้นจากคนที่เขาบอกกับคุณจากหัวใจ

9. อย่าบอกลา ถ้าคุณยังต้องการจะพยายามต่อไป อย่าท้อใจถ้าคุณยังรู้สึกว่าคุณไปไหว อย่าพูดว่าคุณไม่รักคนคนนั้นอีกแล้ว ถ้าคุณยังไม่สามารถ "ทำใจ"

10. ความรักมักมาเยือนผู้ที่ยังคงหวัง ถึงแม้ว่าจะผิดและมาเยือนผู้ที่ยังคงเชื่อ ถึงแม้ว่าจะถูกทรยศหักหลัง และจะมาเยือนผู้ที่ยังคงรัก ถึงแม้จะเคยเจ็บปวดมาก่อน

11. อย่ามองใครจากหน้าตา เพราะมันอาจหลอกเราได้ อย่ามองใครจากความร่ำรวย เพราะมันไม่จีรังยั่งยืน ให้มองหาคนที่ทำให้คุณยิ้มได้ เพราะเพียงยิ้มเดียวสามารถทำให้วันที่หม่นหมองกลับสดใส

12. การที่เราจะประทับใจใครนั้นอาจใช้เวลาแค่เพียงนาที การที่เราจะชอบใครอาจใช้เวลาเพียงแค่ชั่วโมง การที่เราจะรักใครอาจใช้เวลาเพียงชั่ววัน แต่การที่จะลืมใครนั้นต้องใช้เวลาชั่วชีวิต

13. ขอให้คุณมีความสุขมากพอที่จะทำให้คุณเป็นคนอ่อนหวาน ผ่านการทดสอบมามากพอที่จะทำให้คุณเข้มแข็ง มีความเศร้าโศกพอที่จะทำให้คุณยังคงความเป็นมนุษย์ และมีความหวังมากพอที่จะทำให้คุณเป็นสุข

14. เอาใจเขามาใส่ใจเรา ถ้าคุณรู้สึกว่าสิ่งนั้นจะทำให้คุณเจ็บปวด รู้ไว้เถอะว่าคนอื่นก็เจ็บปวดจากสิ่งเดียวกันเช่นกัน

15. จุดเริ่มของความรักคือการปล่อยให้คนที่เรารักเป็นตัวของตัวเอง อย่าดึงเขาจากภาพความเป็นเขา มิฉะนั้นจะหมายความว่าเราต้องการเพียงภาพสะท้อนของตัวเราที่ปรากฎในตัวเขา

16. คนที่มีความสุขที่สุด ไม่ได้หมายความว่าเขามีสิ่งที่ดีที่สุด เพียงแต่เขาสามารถทำสิ่งที่เขามีให้ดีที่สุดได้ต่างหาก

17. อนาคตที่สดใสมีรากฐานอยู่บนอดีตที่ถูกลืม คุณไม่สามารถดำเนินชีวิตต่อไปได้ดี ถ้าหากไม่รู้จักปล่อยวางจากความผิดพลาดในอดีต และความปวดใจ

18. คุณร้องไห้ตอนคุณเกิดในขณะที่คนรอบข้างกำลังยิ้ม จงมีชีวิตอยู่เพื่อเมื่อตอนคุณตาย คุณจะเป็นคนที่ยิ้ม ในขณะที่คนรอบข้างร้องไห้ให้คุณ...